5. De kwartiermakers

  

Hallo allemaal.
Het was een lange reis op de donderdag.
De eerste ontmoeting van het bijna volledige operatie - team was bij de koffie op Schiphol.
Cees Robers, de Anesthesist kon geen vrij krijgen en sloot zich een dag later bij ons aan.
Eerst naar Boekarest met een Airbus A313 jet en aansluitend de laatste etappe naar Chisinau, Moldavie, met een ATR Turboprop. En als je dan geluk hebt en je mag bij het raampje zitten, tja......... effe slikken maar het went.

 

Op Chisinau airport werden we door twee vertegenwoordigers van de

stichting "Max maakt mogelijk" ontvangen. Doina en Ruslan. Later kwam daar Slavic nog bij en deze drie mensen zijn voor ons onmisbaar.

Ze zijn ons woordenboek, onze tolken, lossen problemen op en zijn gewoon geweldig,  Super.

Daarna een lange rit over wegen die model kunnen staan voor een flink stukje Patchwork, helmen niet inbegrepen en gordels, die kennen ze hier niet.
Ruim 2 uur in de auto, inchecken in het hotel, heerlijk eten en daarna vermoeid naar bed.

 

 
  

 Na een goed ontbijt, in het hotel op naar het ziekenhuis.

Bij aankomst met de auto op de parkeerplaats van het directie gebouw stond al een delegatie ons op te wachten.

Een van hen is Dr.Ion Manole, former  vice - director,
Max Maakt Mogelijk contact at the Floresti Hospital , rechts achter op de foto, geflankeerd door de huidige vice director.

 

Daar werden we ontvangen met Moldavien sweets, koffie of thee



Hierna was het tijd om aan het werk te gaan.
Even omkleden.

Eerst werd begonnen met het installeren van de ok en zorgen dat logistiek alles op rolletjes gaat draaien de komende week.
De setjes instrumenten werden gecontroleerd en ter sterilisatie aangeboden.

Er moest veel uitgepakt worden en zo opgeruimd dat het een logisch geheel gaat worden.

Ook de opstelling van de apparatuur is nu na tevredenheid van een ieder gerealiseerd.

Tegen de middag een lunch in de stad en daarna nog een paar patienten zien op de poli.
Om te voorkomen dat je tussen de wal en het schip terecht komt was het dringen bij de poli deur.

 

Dit waren er nog maar een "paar" en uiteindelijk hebben we 40 nieuwe polibezoeken geregistreerd.

Uiteindelijk kunnen we deze mensen in de komende  week niet helpen maar als er ergens ruimte komt gaan we toch kijken of we iets voor ze kunnen doen.

In het ergste geval moeten ze wachten tot oktober.

De beelden spreken voor zich.

Een van de patienten had zijn gehele dossier mee genomen

 

Na uiteindelijk de dag af te sluiten met een heerlijke maaltijd in de local , vlak bij het hotel heb ik nu mijn bedje gevonden en gaan we dromen van een mooi resultaat de komende week